میــهن دوســتان ، آبادگرنــــ ــد نه کشــ ـتارگر ... حکیم ارد بزرگ
پرچم یک سرزمین ، بایـــد نماد مهــر ، آزادی و امنیت باشد . حکیم ارد بزرگ
ارتشیـــان تنهــا نگاهبان "پرچم و شــ ــرف" یک سرزمین نیســتنــــ ــد ، همه مردم ، بویژه اهل فرهنگ ، هنر ، دانش و صنعت ... همه بایـــد پاسبان آن باشنــــ ــد . حکیم ارد بزرگ
مردان و زنان کهن ، با مهــربانی در بین مردم سرزمین خویش ، همبســتگی و دوســتــی می آفریننــــ ــد . حکیم ارد بزرگ
چه نیک مردان و زنان برآزنــــ ــده ایی که همچون باران می بارنــــ ــد ، برای شکوفا شدن انــــ ــدیشه آینــــ ــدگان . حکیم ارد بزرگ
سخن برآزنــــ ــدگان ، آهنگ خیزش بیشــ ـتـــ ـر اســت . حکیم ارد بزرگ
برای آنکه روانت را بپروری ، در آغاز با خود یکی شــ ـو . حکیم ارد بزرگ
عشق نبایـــد آدمی را به گوشه نشینی وادار کنــــ ــد ، این شیفتگی بایـــد توان پرتاب انسان ، به سوی آرمان هــای راســتــین را داشــ ـته باشد . حکیم ارد بزرگ
دلباختگی ، خواســتــی جاودانه اســت ، هــر کششی عشق نیســت . حکیم ارد بزرگ
عشق ، تنهــا با از خودگذشــ ـتگی ارزش می یـــابد . حکیم ارد بزرگ
بدتـــ ـرین گونه عشق ، دلدادگی به آدمی دیگر اســت به جای چنین دلدادگی بایـــد عاشق انسانیت ، میــهن ، آزادی و شــ ــرف یک سرزمین بود . حکیم ارد بزرگ
دلدادگی و عشق را از زنــــ ــدگی بگیریم ، تنهــا و آواره ایم . حکیم ارد بزرگ
خود را تا هنگاهی همراه داری ، که دلداده نشده ایی ، دلبســته ، با خویشــ ـتن خویش بیگانه اســت . حکیم ارد بزرگ